BANYAK ungkapan pervakapan harian kita adalah terbalik, terutamanya apabila menyuruh atau mengajar kanak-kanak. Sebagai contoh jika dikatakan jangan maknanya buatlah, pergi maknanya duduk diam dan banyak lagi. Contohnya, bahasa paling efektif nak suruh anak-anak duduk di rumah ialah suruh dia keluar berjalan. Eh mengapa duduk rumah saja ni, mengapa tak pergi berjalan?. Ni awal lagi ni, baru pukul 10 malam dah balik?. Jika bagi anak yang reti bahasa, dia akan fahamlah itu ialah arahan supaya jangan keluar rumah. Kemudian jika anak-anak yang suka sangat panjat pokok misalnya, jika dikata jangan panjat pokok tu, nanti jatuh, atau banyak semut kat pokok tu .... alahai sekelip mata saja budak tu dah sampai ke dahan pokok atau dah jatuh ke tanah sebab begitu cepat menerima arahan supaya panjat pokok tersebut. Tetapi jika dikatakan eh, mengapa tak panjat pokok ni, panjatlah... alamak selamatlah pokok tu dari dipanjat. Ini adalah sebahagian kecil daripada arahan terbalik dalam bahasa kita. Yang membezakannya ialah nada suara....
Ada dua kemungkinan di sini: Samada yang bercakap memang terbalik atau yang mendengar faham percakapan sebagai terbalik. Namun bagi arahan bertulis yang tidak mempunyai nada suara pula, contohnya e-mel: Jika tajuknya ialah "jangan buka" atau "jangan baca" fuhhh... memang ramai yang akan buka & baca walaupun hasrat pengirim hanyalah untuk testing sahaja dan kandungan dalam mel tersebut berbunyi "eh aku kata jangan buka, mengapa degil sangat?".
Menyedari akan keistimewaan dalam bahasa dan orang kita ini, kadang-kadang orang politik menggunakan bahasa politik yang memang sukar utuk difahami. Jika PM kata "harga kereta tidak akan turun selepas AFTA", alamak maknanya harga kereta akan murahlah tu... dan macam-macam tafsiran lagilah.
p/s: ntah apa-apalah mba ni.... ;-)
No comments:
Post a Comment