ORANG Melayu tahu bahawa hrruf jawi "ya" bertitik dua di bawah. Bagi huruf ya yang tidak bertitik pula, bunyinya boleh jadi "ya", "yi" ataupun "yu" bergantung kepada tandanya. "Ya di atas ya", "Ya di bawah yi", "ya di hadapan yu".
Bagi orang Jepun "hai" ataupun "hait" adalah bermakna "Ya". Namun "hai" tidak semestinya "ya", dalam erti kata "ya bertitik dua di bawah". Apabila seseorang Jepun berkata hai, ia tidak semestinya ia mengiyakan ataypun ya.
Kajian menunjukkan terdapat enam jenis hai digunakan:-
1. Saya mendengar dengan cermat apa yang ada katakan.
2. Terima kasih kerana bertanya saya
3. sama-sama (selepas ucapan terima kasih)
4. Saya sedia membantu atau saya akan patuh
5. Saya faham
6. Saya setuju dengan apa yang anda cakap.
Saya 'dengar', 'terima kasih', 'sama-sama', 'faham' dan 'setuju' tidak semestinya YA. Dalam masyarakat Melayu, perkataan insyaallah (yang telah diMelayukan) barangkali adalah yang paling tepat dengan perkataan hai Jepun ini.
Saya ingin berkongsi cerita dengan tuan/puan mengenai pengalaman saya berurusan dengan pihak Jepun. Setiap bulan saya bermesyuarat di Kedutaan Jepun.
Ini adalah salah satu mel saya kepada mereka yang terlibat sebaik pulang darti mesyuarat:-
Saya telah menghantar empat kertas cadangan bagi pihak myJICA yang semuanya mengikut garis panduan seperti di atas. Kertas cadangan XXX telah saya ubahsuai dan telah maklumkan kepada YYY.
Walau bagaimanapun dalam pembentangan, saya hanya membentangkan cadangan penajaan cerita kanak-kanak ini. Sampel/mock-up buku diedarkan kepada semua hadirin dan saya membuat pembentangan. Kesemua reaksi ahli mesyuarat saya rakamkan melalui jelingan sambil bercakap untuk memberi keyakinan kepada mereka. Alahai, kalaulah bengkel bagaimana mempengaruhi orang lain boleh dipraktikkan lebih awal, sudah tentu suasanannya akan berlainan sama sekali.
Anda semua tahu apabila memasuki perkarangan kedutaan, kesemua perkara milik kita perlu ditinggalkan di luar. Telefon, kamera, notebook dan segala-galanya mesti diserahkan kepada jaga. Sebab itulah saya hanya boleh merakam melalui jelingan sahaja. Oh ya, orang yang telah 'ditapis' macam saya ni bolehlah bawa kereta memasuki kedutaan, jika tidak terpaksalah menapak saja (saja puji diri sendiri ni).
Hasil daripada rakaman lensa jelingan tersebut, saya membaca bahasa badan mereka, semuanya bersetuju, kagum dan amat berminat dengan siri buku ini. Seperti biasa, tidak sepatah perkataanpun, samada YA atau TIDAK diucapkan. Namun saya perhatikan, tidak seorangpun yang tidak seronok dengan sampel buku tersebut. Boleh dikatakan setiap muka surat, setiap perkataan mahu ditelaah oleh mereka. Saya membuat kesimpulan (syok) sendiri bahawasanya mereka bersetuju dengan cadangan untuk mencetak dan mengedar buku tersebut. Namun.... EOJ tidak ada duit, lantas siapa yang boleh menaja?. Dalam rakaman saya juga menunjukkan Pengarah Japan Foundation adalah yang paling lama membuat penelitian dan banyak membuat catatan mengenai buku tersebut (barangkali dia mencatat alamat XXX kot?). Mengapa saya bersangka baik yang dia mencatat alamat XXX?. Dari pengalaman saya memperkenalkan sebuah syarikat untuk membekalkan PC dan peralatan pejabat kepada pihak Jepun, apa yang mereka buat ialah pergi melawat dulu ke pejabat berkenaan dan selepas berpuas hati, barulah kerja diberikan.
Akhirnya pengerusi memecahkan kesunyian dan mengucapkan terima kasih, tanpa komen apa-apa. (Pengerusi hari ini ialah Menteri di Kedutaan. Dalam mesyuarat lepas Pengarah JIS)
Sdra Alif-san sudah tentu teramat maklum bahawa dalam budaya Jepun:
Ya (hait) = Belum tentu Ya lagi
Very Good = Mungkin
Ya tetapi .... = Tak ada harapan
Saya kurang faham = GERENTI kena tolak.
Selepas mesyuarat selesai, dua orang datang berjumpa saya untuk membeli buku-buku ini untuk diletakkan di perpustakaan agensi mereka.
Keputusan saya:
Saya hantar semula kertas cadangan asal dari XXX dengan peruntukan RM360,000 seperti yang diminta. Saya akan salinkan juga kepada Japan Foundation.
Kesimpulan:
1. Kita kena tunggu April juga walaupun mesyuarat selanjutnya ialah 5 Mac.
2. Jangan cetak lagi sehingga keputusan muktamad diperolehi.
3. Jangan terlalu yakin, jika ada rezeki, alhamdulillah.
Hasilnya dari mesyuarat minggu lepas, hanya satu dari empat cadangan telah dipersetujui. Cadangan tersebut ialah yang tidak dibentangkan, iaitu Bengkel Haiku.
Sekian terima kasih.
Begitulah Jepun yang hidup penuh pura2. Dah habis kerja masih buat2 sibuk di pejabat (mereka pun bukannya rajin sangat) sebab boss belum balik, jadi semua orang tak berani balik. Ataupun, buat kerja lambat-lambat supaya nampak macam lama buat kerja. Lepas tu bila nak pergi jarak dekat berlari2 anak, masa lain slow je pun.
ReplyDeleteBukanlah semua macam tu, tapi ini secara keseluruhan yang saya nampak.