HANKACHI

HANKACHI dalam bahasa Jepun, jika diamat-amati bunyinya perlahan-lahan maka kita akan dapat menekanya dengan tepat, iaitu handkerchief ataupun saputangan. Semalam MBA menerima sehelai saputangan yang diposkan dari negara matahari terbit tersebut. Terima kasih dan domo arigato kepada pengirimnya. Saputangan ini istimewa sekali kerana banyak sebab …..



[gambar hiasan]

Jika mengikut kepercayaan orang-orang Melayu, jika seseorang yang tatkala masa berpisahnya (rasanya ditujukan khas kepada pasangan yang bercinta), dihadiahkan sehelai saputangan, maka itu adalah suatu alamat mereka tidak akan berjumpa lagi. Saputangan itu ialah untuk menyapu si air mata.

Semasa meninggalkan Okinawa pada tahun 1990, seorang staf kafeteria di OIC telah menghadiahkan sehelai saputangan kepada mba. Hendak dijadikan cerita, pada tahun 1999, mba berjumpa semula dengan beliau, kalau tak silap namanya Oana-san. Semasa ingin pulang pada tahun 1999, mba mendapat lagi satu set saputangan. Set ini sungguh istimewa kerana ia adalah buatan “Bingata Studio Sen”. Mengikut catatan, industri produk ini telah bermula semenjak 400 tahun lalu dan tidak boleh didapati di mana-mana kawasan di Jepun, melainkan Okinawa sahaja. Kemudian pada tahun lepas, mba bersua kembali dengan Yamamoto-san, yang memberikan saputangan tesebut di Tokyo.

Saputangan pertama mengambil masa 9 tahun untuk bertemu semula. Yang kedua kurang 4 tahun dan rasanya hankachi yang diterima semalam tu lagilah istimewa dan mungkin mba boleh berjumpa dengan tuan punyanya dalam masa yang lebih singkat lagi …. mudah-mudahan.